Zaatari is een vluchtelingenkamp met 80.000 bewoners in Jordanië. In deze poëtische documentaire volgen we vier Syrische kinderen, die ieder op hun eigen manier overleven in deze kleine maatschappij.
Zaatari is in korte tijd uitgegroeid van vluchtelingenkamp tot een kleine stad met prefab woningen, straten, scholen, een ziekenhuis en vele kleine winkels. Zo’n tachtig procent van de inwoners is kind en regisseur Catherine van Campen (GARAGE 2.0) koos er vier uit om te volgen en een vijfde als muze. Fatma (13) draagt graag lippenstift en heeft een haan als beste vriend. Ferras (9) verkoopt op straat snoepjes die zijn vader maakt. Hij heeft het moeilijk met de nieuwe vrouw die zijn vader kiest. Hammoudi (8) komt uit een rijke familie en is veel op zijn fiets aan het crossen. Maryam (15) speelt toneel en voetbalt, maar haar vader keurt dat niet goed. Tenslotte is er Nour, opvallend door haar weelderige haardos en prachtige kleren. Zij is de goede geest of engel, de djinn, die telkens op de achtergrond filmt met haar roze telefoontje. Als muze is ze de gids die de kijkers stilletjes naar de volgende scene leidt.De nadruk in ZAATARI DJINN ligt op de eigen wereld van het kind, er wordt geen informatie gegeven over hun achtergrond. We zien ook weinig van het kamp, cijfers en feiten blijven achterwege. De observerende film met veel close-ups levert niet alleen een authentieke weergave op van de belevingswereld van de hoofdpersonen, maar laat ook zien dat de kinderen positief tegen de werkelijkheid aankijken.

duur
90 min.