Moderne natuurdocu’s verbluffen vaak met hightech opnames met peperdure camera’s. Het kan ook anders, zo bewijst JANE. De op nostalgisch 16mm geschoten documentaire is een bijzondere ode aan Jane Goodall, ’s werelds bekendste apenkenner.
Denk je aan chimpansees, dan denk je al snel aan de Nederlandse primatoloog Frans de Waal – afgelopen jaar nog één van de VPRO-zomergasten. De Waal heeft echter een nog veel beroemdere Britse evenknie: antropologe annex biologe Jane Goodall (1934). Zij maakte vanaf begin jaren zestig furore met een langdurige wetenschappelijke studie naar het gedrag van mensapen in het Gombe Stream National Park in Tanzania. Sindsdien geldt Goodall als hét icoon van het chimpaseeonderzoek en dat leverde inmiddels een stapel boeken en films op over haar werk en haar leven.De Amerikaanse documentairemaker Brett Morgen voegt daar met JANE nog een film aan toe. En wát voor film: hij kreeg toegang tot honderd uur nooit eerder vertoond materiaal uit de jaren zestig, opgedoken in de archieven van National Geographic. De 16-mm beelden – met de o zo karakteristieke kleuren uit die tijd – werden geschoten door de Nederlandse natuurfilmer Hugo van Lawick. Een man die letterlijk en figuurlijk verliefd werd op zijn onderwerp, want hij trouwde later met Goodall. Van Lawick wist exact hoe hij de bijzondere natuurbeelden van de fotogenieke Goodall en ‘haar’ chimps moest vastleggen.Behalve die opnames valt ook de soundtrack van JANE op: gecomponeerd door Philip Glass en dus vintage minimal music. ‘Na afloop blijven vooral de bijzondere kwaliteiten van de film hangen’, aldus de Volkskrant. ‘Een dromerig geheel van bedwelmende junglebeelden en de nuchtere passie van Goodall, die zich nooit op de voorgrond stelt maar des te meer indruk maakt.’

cast
Jane Goodall

duur
90 min.