Journalist Massimo maakte als kleine jongen mee hoe zijn moeder overleed. Die niet te bevatten gebeurtenis tekent nog steeds het leven van de veertiger, zo blijkt uit dit ingetogen portret. Turijn, 1969. SWEET DREAMS opent met een scène waarin de negenjarige Massimo en zijn moeder twisten op een nummer dat uit de radio schalt. Het plezier spat er vanaf. Ook in de vervolgscènes wordt duidelijk dat de twee een zeer hechte band hebben. Tussen de regels door laat regisseur Marco Bellocchi (VINCERE en BUONGIORNO, NOTTE) ons voelen dat de moeder lijdt aan het leven. Dat daar abrupt een einde aan komt is dan ook geen verrassing, maar voor Massimo is het een regelrechte ramp. Hij ontkent haar dood, niemand kan hem overtuigen. Ook zijn vader niet, die hem vertelt dat zijn moeder bezweken is aan een hartaanval. Massimo gelooft hem niet en vlucht in zijn fantasiewereld of zoekt afleiding in de voetballerij. Massimo’s vormelijke vader slaagt er niet in de liefde te geven die het jongetje nodig heeft. Ook wanneer zijn zoon volwassen is blijft hun relatie kil. Massimo (Valerio Mastandrea) is dan een gewaardeerd verslaggever bij La Stampa. Hij schrijft over zijn favoriete voetbalclub Torino FC en wordt later uitgezonden naar oorlogsgebied. Zakelijke contacten hanteert hij prima, iets meer privé wordt lastiger. Van een postpakketje raakt hij op een dag zo in paniek, dat hij een dokter (Bérénice Bejo) belt. Zij is het die zijn trauma bespreekbaar maakt en hem op weg helpt. Het rouwverwerkingsdrama SWEET DREAMS is gebaseerd op de autobiografische bestseller ‘Ik wens je mooie dromen’ van journalist Massimo Gramellini, adjunct-hoofdredacteur van La Stampa.

cast
Bérénice Bejo, Valerio Mastandrea, Fabrizio Gifuni

duur
134 min.