In het kille Noorwegen probeert Roos haar moeder te vertellen dat ze een dodelijke ziekte heeft, ook al is hun relatie net zo ijzig als het omringende winterlandschap. Een intens moeder-dochterdrama.   Fotograaf Roos (een sterke Rifka Lodeizen) is getroffen door een terminale ziekte. Met tegenzin reist ze naar haar moeder Louise (Elsie de Brauw) in Noorwegen om het slechte nieuws te vertellen. Elk jaar bezoekt ze haar moeder en halfbroertje Bengt, maar uitkijken naar die korte vakantie is er meestal niet bij. Altijd weer eindigt hun weerzien in ruzie. Er zit veel oud zeer: na de scheiding van haar ouders koos Roos ervoor om bij haar vader in Nederland te gaan wonen – tegen de zin van haar moeder. Ook nu blijkt dat de verstandhouding tussen de twee gespannen is: hun gesprekken verlopen stroef, ze reageren koel op elkaar en er is geen enkel lichamelijk contact. Niet bepaald de prettigste context om een zwaar onderwerp aan te snijden en in het reine te komen met het verleden, wat Roos graag wil. Louise wil dat verleden het liefst begraven, maar Roos vindt dat te makkelijk. Gelukkig brengt het contact met Bengt wat lucht, broer en zus hebben een liefdevolle en warme band. Ze stoeien, knuffelen en zwemmen in een ijsmeertje. Regisseur Boudewijn Koole (KAUWBOY, BEYOND SLEEP) vertelt zijn beklemmende verhaal in VERDWIJNEN meer in beelden dan in woorden. Interpretaties laat hij graag over aan de kijker. De door de filmpers gemaakte vergelijking met Ingmar Bergman’s klassieker HERFSTSONATE komt niet uit de lucht vallen, zeker ook door de treffende acteerprestaties.

cast
Rifka Lodeizen, Elsie de Brauw, Jakob Oftebro

duur
90 min.