Na het  overlijden van haar moeder erft documentairemaker Aliona van der Horst het oude familiehuis op het Russische platteland. Ze moet het wel delen met haar neven en nichten: iedere erfgenaam heeft recht op zes vierkante meter.
De rode draad van LIEFDE IS AARDAPPELEN zijn de briefcitaten van Van der Horst’s moeder, waarin de armoede en onderdrukking van de boerenfamilie onder Stalin steeds weer terugkeert. Deze anekdotes worden filmisch ondersteund door prachtige handgetekende animaties – als tot leven gekomen houtsnedes. We zien ook de herhaalde pogingen van de filmer om de nog levende tantes te interviewen over hun familiegeschiedenis. De ene tante vindt het allemaal schromelijk overdreven en de andere tante wil niet eens komen praten: ‘Met een volle buik kan je een hongerlijder niet begrijpen,’ verwijt ze haar nicht. Weer andere familieleden hebben zo hun eigen visie op de gebeurtenissen. En intussen begint neef Sasja alvast met de verbouwing van het huis. Van der Horst brengt de oude nagelaten woning minutieus in beeld. Het huis vertelt zo zijn eigen verhaal: ijsbloemen op de ruiten, een deur die niet helemaal goed sluit, vele lagen afbladderend behang, verrotte kozijnen en vooral ontzagwekkende stapels spullen die in de loop van de tijd zijn verzameld. Onvergetelijk is de scène waarin alle afgetrapte en versleten schoenen die in de loop van de tijd zijn bewaard over de vloer worden uitgestald. LIEFDE IS AARDAPPELEN komt in de filmkritiek naar voren als een ontroerende en beeldschone documentaire over de microkosmos van Rusland. ‘Een persoonlijke geschiedenis die direct raakt aan waar het land nu staat,’ noteerde Het Parool.

duur
90 min.