Op de kop af dertig jaar oud is KOYAANISQATSI, de beroemde muziekfilm van regisseur Godfrey Reggio en componist Philip Glass. In die dertig jaar zijn de betoverende timelapse-beelden van deze docu talloze malen nageaapt, vooral in allerlei videoclips (waaronder Madonna’s Ray of Light) en andere documentaires (zoals recent nog in de VPRO-reeks NEDERLAND VAN BOVEN). Maar nooit is de film geëvenaard. Het dichtst in de buurt kwam Reggio zelf nog in 1988 met de al even mooie vervolgfilm POWAQQATSI, opnieuw samen met Glass. In 2002 voltooide het duo hun QATSI-trilogie met NAQOYQATSI, maar die werd door de filmkritiek ongenadig neergesabeld.Dat gold zeker niet voor KOYAANISQATSI, dat alom wordt beschouwd als een tijdloos meesterwerk. Wél een meesterwerk dat je op een groot doek en met een goede geluidsinstallatie moet ondergaan, want dan is het effect overweldigend. Zonder te overdrijven: de visueel hallucinerende film werkt als een soort trip waarbij je geen drugs nodig hebt.Ondanks de leeftijd is het thema van de film nog verrassend actueel. KOYAANISQATSI gaat over de disbalans tussen de moderne mens en zijn omgeving: over hoe de westerse samenleving is verworden tot een snelle ratrace, waarin wij een veel te groot beslag leggen op de natuur en onze omgeving. Dat klinkt wellicht als een belegen boodschap. Maar vormgegeven in de extreem snelle of juist extreem vertraagde beelden van KOYAANISQATSI is die boodshap zelden zo mooi verpakt. De repeterende minimal music van Philip Glass past daar helemaal bij, al helpt het eerlijk gezegd wel als je van dergelijke moderne klassieke muziek houdt. Hoe dan ook: een must see én een must listen voor elke film- en muziekliefhebber.

duur
86 min.