Wanneer de 45-jarige weduwnaar Erwan met zijn zwangere dochter het ziekenhuis bezoekt voor een DNA-test, komt de dokter met onverwacht nieuws: de man die Erwan heeft opgevoed blijkt niet zijn biologische vader.
Wat zou jij doen als je erachter komt dat je vader niet je vader is? Zou je willen weten wie je echte pa is? Alhoewel hij even twijfels heeft, besluit Erwan – bommenruimer van beroep – al snel een detective in te huren; hij moet en zal weten hoe de vork in de steel zit. Het verhaal van ÔTEZ-MOI D’UN DOUTE wekt daarmee de indruk van een whodunnit. Maar niets blijkt minder waar: Erwan krijgt namelijk in een vroeg stadium van de film antwoord op zijn vraag. Regisseur Carine Tardieu heeft haar derde film dan ook niet laten draaien om de zoektocht naar de biologische vader. Nee, ÔTEZ-MOI D’UN DOUTE kijkt verder dan dat; wanneer je als man van middelbare leeftijd eenmaal achterhaalt wie je echte vader is, wat voor invloed heeft dit dan op de ouderlijke status van je niet-biologische vader? En wat betekent het voor de relatie met je eigen dochter? In het geval van Erwan dreigt zijn ‘oude’ familie naar de achtergrond te verdwijnen, terwijl de 70-jarige Joseph – zijn biologische vader – steeds meer zijn aandacht geniet. Als Erwan vervolgens ontdekt dat Anna – een nuchtere arts en tevens de vrouw op wie hij verliefd is – zomaar zijn zus kan zijn, lijkt zijn leven meer en meer op ontploffen te staan. ÔTEZ-MOI D’UN DOUTE is een Franse komedie waarin enkele bijzondere personages centraal staan. ‘Echte mensen zijn het, elk met in het verleden opgelopen emotionele littekens die ze voorzichtig, tussen de regels door, laten zien’, aldus de Volkskrant. De film kent tegelijkertijd een serieuze laag, waarin de onbetwistbare zorgplicht die een ouder heeft jegens zijn kind (en vice versa) verfrissend ter discussie wordt gesteld.

cast
François Damiens, Cécile De France, Guy Marchand

duur
95 min.