De gepensioneerde ingenieur Yehezkel slijt samen met zijn vrouw zijn laatste dagen in een luxueus bejaardenoord in Jeruzalem. Daar sleutelt hij graag aan allerlei uitvindingen om het leven te vergemakkelijken.
Kan hij misschien iets ontwerpen om het levenseinde te verzachten, is het verzoek van zijn oude vriend Max. De zieke Max ziet zijn dagen geteld, maar zachtjes wegglijden in de dood wordt hem niet gegund. Tja, wat doe je dan? Je vriend nog langer ondraaglijk zien lijden of hem aan een waardige dood helpen? Maar dan ben je een moordenaar. Kortom: een lastig dilemma. Na overleg en verhitte discussies met enkele tehuisgenoten knutselt Yehezkel een apparaat voor zelfeuthanasie in elkaar. Een voormalige veearts ritselt de benodigde medicatie. De bejaardenhulpclub gaat uiterst zorgvuldig, liefdevol en met respect te werk als ‘engelen des doods’, waardoor hun heimelijke activiteiten ook buiten het tehuis bekend raken en andere noodlijdenden zich melden. De vraag hoe lang dit goed gaat is natuurlijk gerechtvaardigd. ‘Lachen met de dood’ kopte het Vlaamse dagblad De Morgen boven zijn recensie van de THE FAREWELL PARTY. Zo is het maar net, hoewel zo nu en dan ook best een traantje mag vloeien in deze bitterzoete Israëlisch-Duitse komedie over vriendschap en afscheid. Zonder omwegen snijdt de film ethische vragen aan rond euthanasie – best opportunistisch in een land waar zeggenschap over je eigen dood verboden is. Maar juist door de lichtvoetige toon heeft de film heel veel kijkers bereikt. THE FAREWELL PARTY ontving in eigen land negen Israëlische ‘Oscars’. In Venetië gaf het publiek de film zeer overtuigend de hoofdprijs, en in Rotterdam eindigde de film op de tweede plaats in de publiekspoll. Heeft het publiek dan toch gelijk?
cast
Ze’ev Revach, Levana Finkelstein, Aliza Rosen
duur
95 min.