Dit Keniaanse drama in uitbundig roze en paars, over het recht van mensen om lief te hebben, werd in het land van herkomst verboden maar omarmd door de rest van de filmwereld.
Regisseuse Wanuri Kahiu was één van de oprichters van kunstcollectief Afrobubblegum, dat zich ten doel stelt om Afrika met kunst op een positieve manier in beeld te brengen door te focussen op wat er allemaal goed gaat op het continent. Met RAFIKI maakte Kahiu zelf een grote stap in die richting: Nairobi wordt getoond als een kleurrijke en energieke stad, als achtergrond voor een onverwacht ontluikende liefde die onverwacht en niet geaccepteerd wordt. Kena en Ziki, dochters van twee rivaliserende kandidaten bij een lokale verkiezing, voelen zich tot elkaar aangetrokken. Het enige Swahili-woord dat ze daarvoor kunnen gebruiken is Rafiki (vriend of maatje), alle andere woorden zijn taboe. Volgens de Keniaanse grondwet is discriminatie weliswaar verboden, maar in de dagelijkse praktijk zijn er zoveel (sociale, kerkelijke en wettelijke) obstakels dat je je liefde voor iemand van hetzelfde geslacht beter geheim kan houden, zeker voor de plaatselijke roddelaars. In RAFIKI dromen Kena en Ziki's in hun jeugdige optimisme over dokter worden in plaats van verpleegster, over de wereld intrekken in plaats van in Nairobi blijven, over samenwonen of trouwen. De autoriteiten wilden RAFIKI alleen goedkeuren als de regisseur het einde zou veranderen; gelukkig heeft ze dat niet gedaan. De film is desondanks zeven dagen vertoond in Kenia om deze te mogen inzenden naar de Oscars (wat uiteindelijk niet gebeurde) en trok toen volle zalen. Op diverse Europese en Amerikaanse filmfestivals won ze vele publieksprijzen.

cast
Samantha Mugatsia, Neville Misati, Nice Githinji

duur
83 min.