Filmische ode van Ron Howard (A Beautiful Mind, Frost/Nixon) aan de elf jaar geleden overleden operalegende Luciano Pavarotti, de flamboyante en kolossale tenor met een goddelijke stem en de status van een popster.
Luciano wordt geboren in 1935 in Modena. Niemand kon bevroeden dat hij de grootste tenor ter wereld zou worden sinds Caruso. Als jongeman zong hij in het plaatselijke kerkkoor samen met zijn vader, die een grote operafan was. Liever holde hij echter achter een bal aan op het voetbalveld – een voorbode wellicht van de rol die stadions in zijn leven zouden gaan spelen. Nadat zijn koor een internationale prijs won, wijdde Luciano zich voortaan helemaal aan de zangkunst. De eerste grote operarol kreeg hij in 1961 in Puccini’s La Bohème. Zijn grote doorbraak volgde vier jaar later in de VS met als tegenspeelster de beroemde Joan Sutherland. Parallel aan zijn briljante vertolkingen in de opera werkte Pavarotti aan een succesvolle concertcarrière, waarmee hij bij een wereldwijd publiek ongekend beroemd zou worden. Daaraan hielp zeker dat zijn uitvoering van de aria ‘Nessun dorma’ uit Turandot van Puccini gekozen werd als herkenningsmelodie van het wereldkampioenschap voetbal in 1990. Met zijn optreden met The Three Tenors samen met Plácido Domingo en José Carreras vestigde hij zich definitief aan het firmament van de allergrootste wereldsterren. In de documentaire komt een keur aan collega’s (natuurlijk co-tenoren Carreras and Domingo) langs, naast popsterren, zijn echtgenotes, managers, assistenten, studenten en zijn grote liefde Madelyn Renee. Toch bevatten de archiefopnames met Pavarotti zelf de interessantste interviews. Los van zijn goddelijke stem en perfecte optredens onderscheidde Pavarotti zich van alle andere klassieke musici doordat hij de in de praktijk altijd elitaire en intellectuele operakunst naar de gewone man wist te brengen.

duur
114 min.