Dit Roemeense drieluik is een krachtige en minutieuze, 24 uur omvattende studie naar de liefde tussen een man en een vrouw, onder druk van sociale taboes en pijnlijke waarheden.
In deze oprechte debuutfilm volgen we eerst Dana, dan haar man Arthur en tenslotte het welgestelde koppel samen. ‘De kunst is om te blijven ademen’ laat Dana zich ontvallen in de taxi die haar door donker Boekarest rijdt en waarin ze tot de ochtend blijft wachten voor het huizenblok met de leegstaande woning, die zij en Arthur binnenkort zullen verkopen. In het tweede deel is het Arthurs beurt om door de nachtelijke metropool te rijden. De internetdate, die hij eerder had afgezegd, bezoekt hij alsnog – een ontmoeting met bijna hilarische liefdeloosheid. Arthur en Dana liegen tegen elkaar over waar ze zijn en wat ze doen. Dankzij een liedje op de radio – ‘Why do I do this to myself?’ – begrijpt de kijker dat het om een en dezelfde nacht gaat. De pasfoto-achtige beeldverhouding symboliseert hun eenzaamheid. Vervolgens brengen Dana en Arthur samen de dag door, vol wederzijdse zorg, maar verdacht moeizaam en zonder lichamelijke affectie. Afwisselend redden ze elkaar van afkeurende blikken en opmerkingen van familie en kennissen. ‘Ik zou willen zijn, wie ik voor jou zou moeten zijn’ zegt Arthur terloops tegen Dana – het zouden ook haar woorden kunnen zijn. MONSTRI. (monsters) gaat over wederzijdse liefde wanneer verliefdheid onmogelijk is geworden. Het is een scherpzinnig portret van de schuld en hulpeloosheid die je voelt als de persoon waarop je het meest kan bouwen, ook de persoon is die je daarmee het meest kwetst. Een ‘sobere momentopname van een huwelijkscrisis’, aldus de Filmkrant, vol weemoed en compassie.

cast
Alexandru Potocean, Cristian Popa, Judith State

duur
116 min.