De fraaie winnaar van de publieksprijs op het IFFR is een subtiel, oprecht èn onthutsend portret van de 12-jarige Dalva in een rommelige Waalse jeugdopvang. Het is de kijker niet meteen duidelijk waarom ze zich volledig als volwassen vrouw gedraagt. Terwijl Dalva niet begrijpt waarom ze zo bruut bij haar enorm ‘liefhebbende’ vader is weggehaald. Dat kinderen van hun ouders een ander soort liefde horen te krijgen, kan ze niet beamen. Indrukwekkend vult de jonge Zelda Samson haar rol van Dalva in. Leren alsnog kind te worden, daaraan hebben zowel Dalva als haar begeleiders een hele kluif.
------De Morgen “Ook al gaat Dalva over trauma, een traumatiserende of deprimerende film is het niet.” -- “[Zelda Samson's] vertolking, tussen gefetisjiseerde vrouw en onschuldig kind, is van een zeldzame nuance en veelzijdigheid.” ------NRC “Als dat klinkt als zwaarmoedig drama: het opmerkelijke is juist de lichte toon. Kinderen hebben veerkracht.” -- “Dalva hoeft niet ouder en wijzer te worden.”------Trouw“Met haar impressionistische, opmerkelijk kalme film … schetst Nicot met grote gevoeligheid het begin van het verwerken van trauma.” ------de Filmkrant“Een empathische, confronterende en vooral open blik op de rommelige en ambivalente realiteit waarin monsters, op een paar uitzonderingen na wellicht, niet bestaan.”

cast
Zelda Samson, Fanta Guirassy, Alexis Manenti

duur
87 min.