Wim Wenders maakte deze heerlijk ingetogen schets van domweg gelukkig zijn in Tokio, als schoonmaker van design-toiletten. Een spirituele film over mens zijn in het hier en nu, genietend van het flikkerende licht (of van de schaduwen) van door de wind bewogen bladeren. Natuurlijk gebeurt er meer en wordt hoofd-personage Hirayama (Kôji Yakusho, Beste acteur in Cannes) ook wel eens uit zijn vaste ritme gehaald. Daarbij kunnen wij genieten van de fijne soundtrack van Hirayama’s cassette-bandjes uit de jaren tachtig en negentig.
------VPRO-cinema “Teder en ontroerend” ------Trouw “Het is moeilijk niet een beetje verliefd te worden op Hirayama in Perfect Days.” -- “Skip je cursus mindfulness en beweeg mee door Wenders’ rustgevende Tokio. Het levert twee mooie uren op. Misschien zelfs een perfecte dag.” ------ NRC “Een geweldige Kôji Yakusho” -- “Wenders’ pleidooi om met veel meer aandacht om je heen te kijken en intens te genieten van simpele (immateriële) zaken is hartverwarmend, en bovendien buitengewoon fraai gefilmd.” ------de Volkskrant “Poëtisch in de beste zin van het woord” -- “Kôji Yakusho zet een uitzonderlijk personage neer, een die je niet vergeet.”

cast
Koji Yakusho, Min Tanaka, Arisa Nakano, Yumi Aso

duur
125 min.