Op een koude ochtend in februari arriveren de 12-jarige Niki en zijn familie bij het Kharkiv metrostation. Dit wordt hun schuilplaats voor de oorlog die buiten woedt. Voor Niki’s familie is daglicht synoniem aan gevaar, en de jongen leeft in het neonlicht van het metrostation, niet in staat om de schuilplaats te verlaten. Oneindig dwalend langs de legen metro’s en volle perrons, ontmoet hij Vika (11) en een nieuwe wereld gaat voor hem open. Terwijl ze steeds hechter worden vinden de kinderen de moed om de zon op te zoeken.
Ondanks de heftigheid van het onderwerp, en de heftigheid van de oorlog in Oekraïne die vandaag de dag nog steeds wordt gevoerd, voelt de documentaire Photophobia nooit té zwaar. Er zitten veelmomenten in de film die staan voor hoop en liefde. Juist deze momenten maken de film zo menselijk; hoe de kinderen ondanks alles kind blijven, hoe een muzikant muziek blijft maken in het metrostation, zelfs flirt en liefde zoekt en hoe de mensen steun bij elkaar zoeken…

cast
Engels ondertiteld

duur
71 min.